Mediawijs??

Politici gebruiken ze (blijkt uit onderzoek) nog niet optimaal, ouderen worden ermee geconfronteerd, of ze nou willen of niet en jongeren groeien ermee op: nieuwe media. Netwerken als Facebook, Hyves en Twitter schieten als paddenstoelen uit de grond.

Zelfs oude media schijnen zich er behoorlijk druk om te maken; een blogger die wordt verhoord vanwege een bedreigende tweet van een Twitteraar wordt breed uitgemeten. We maken er een hoop drukte om.

De vraag die ik mijzelf als media/ informatie student dan stel is: weten we eigenlijk wel hoe we met deze media om moeten gaan? Oftewel: zijn we mediawijs?

Stage @ Bibliotheek Zwolle

Op maandag 30 augustus om 8:30uur was het zover; mijn eerste stagedag was aangebroken bij Bibliotheek Zwolle, waar ik tien weken (tot eind oktober) stage zal lopen.

Na eerst weer even de stagehandleiding te hebben doorgelezen en het geheugen weer te hebben opgefrist, ben ik bezig geweest met het uitwerken van het projectvoorstel naar een plan van aanpak.

Voor deze stage ga ik een communicatieplan schrijven voor Bibliotheek Zwolle. Bibliotheek Zwolle heeft een project: Biebsearch. Dit is een samenwerkingsproject tussen de bibliotheek, ROC’s en het middelbaar onderwijs. Op de website  van Biebsearch wordt verteld dat het een project is waarin de bibliotheek en het onderwijs nauw samenwerken om leerlingen te ondersteunen in het ontwikkelen van hun talenten. De bibliotheek zoekt de leerlingen op in hun eigen elektronische leeromgeving, waar ze nu in één omgeving toegang hebben tot het lesmateriaal van hun onderwijsinstelling en informatie van de bibliotheek. Een ROC in Zwolle heeft het project afgenomen voor de gehele school. Dit betekent dat de bibliotheek er zo’n 9000 klanten bij krijgt.
Mijn opdracht is een advies geven over hoe de  communicatie van de bibliotheek naar deze leerlingen/ studenten het beste kan verlopen.

Tijdens de resterende dagen van de stageweek heb ik een bedrijfsanalyse gemaakt, heb ik de onderzoeksmethoden beschreven die ik wil gaan gebruiken en ben ik begonnen  met literatuuronderzoek. Hiervoor wil ik verschillende bronnen raadplegen; catalogus Bibliotheek Zwolle, catalogus Bibliotheek Saxion, Picarta, Springerlink (een van s’werelds grootste interactieve databanken voor betrouwbare tijdschriften, boekseries, boeken, referenties etc.), Lexis Nexis (krantenbank) en het internet.

De eerste dagen op mijn stage zijn goed bevallen. Ik heb een werkplek op afdeling Educatie, waar ik sinds november 2009 al 1 dag per week werk. De omgeving is dus niet nieuw voor mij. Ik vind het fijn om nu vijf dagen op de bibliotheek te kunnen meedraaien. Zo leer ik andere collega’s kennen en zij mij.
Ik houd jullie per week op de hoogte van de nieuwe ontwikkelingen.

Een gat in de markt??

Het gebeurde vanochtend, rond de klok van elf, aan de koffietafel. Ik had een interessant gesprek met mijn moeder over sociale netwerksites en het gebruik ervan.

Zij gebruikt de netwerksites Hyves en Twitter, dat wil zeggen ze heeft bij beiden een account aangemaakt in het verleden. Ze gebruikt de netwerken verder niet. Ik vroeg haar waarom ze deze niet gebruikt. Is het des-interesse, is het te moeilijk, of is het tijdgebrek? Ze gaf een aantal redenen, waaronder de volgende:
De meeste mensen van haar leeftijd (50+) zoals oude vrienden, buren etc. zijn niet actief op deze netwerksites, dus heeft ze er (volgens haar) niets te zoeken. Daarnaast vertelt ze dat ze liever belt met deze mensen dan dat ze via berichten contact houdt. Een derde reden is ook dat het vaak lastig is en ze wordt tegengehouden als iets niet lukt, bijvoorbeeld het uploaden van een foto die te groot is.

Volgens mij zijn er wel meer mensen van dezelfde generatie die met deze problemen (kunnen) kampen. Toen ik erover ging nadenken, kwam ik tot de conclusie dat er weinig netwerken zijn voor deze doelgroep. Een voorbeeld is Schoolbank, waarmee oude klasgenoten elkaar weer kunnen terugvinden. Deze heeft echter het nadeel dat je een registratieformulier moet invullen en om optimaal gebruik te maken van de website, moet je abonnementsgeld betalen. Een netwerksite voor 40+ die vrij makkelijk te bedienen is; je logt in met e-mail adres en een wachtwoord. Mensen kunnen elkaar opzoeken en berichten plaatsen. Daarnaast een Skype functie, zodat ze (gratis) met elkaar via de netwerksite kunnen bellen. 
Een mooi idee, maar zou dit voorstel een gat in de markt zijn? Of blijft het bij dromen?

Happy Linkshandigen- day!

Als vierjarige kleuter werd ik vroeger streng aangekeken als ik niet mooi langs de lijntjes had geknipt (ja het zit me nu nog steeds dwars!). En waarom?! Omdat ik met een RECHTSHANDIGE schaar moest knippen. Oke, je kunt het soms pas later (op zes of zeven jarige leeftijd) herkennen, volgens de linkshandige taalkundige wetenschapper Rik Smits, maar desalniettemin heb ik dit incident toch onthouden.Voor zover ik weet ben ik al 21 jaar en 115 dagen linkshandig en geen dag of jaar minder.

Al moet ik zeggen dat linkshandigen zich best wel weten aan te passen in een maatschappij die op rechtshandigen gebaseerd is; zo heb ik de muis van mijn pc bijvoorbeeld altijd rechts staan. Alleen het schrijven en eten gaat toch al jaren echt alleen met links.

Beste mede-linksepoten, ik wil mij nu even tot u richten en u zeggen: laten we blij zijn dat we in deze ‘rechtse’ maatschappij toch nog iets speciaals te bieden hebben. En ach, dan leven we maar negen jaar korter…

Ondernemingsdrang!

Het nieuwe schooljaar staat op het punt van beginnen en het koppie is weer uitgerust en fris. Dat wil overigens niet zeggen dat het koppie leeg is, integendeel! Op het moment barst ik van de ideeen; een studievereniging voor onze Academie oprichten, de community van de opleiding (met een aantal medestudenten) actief bijhouden, de GRASweek (introductieweek voor hbo-studenten in Zwolle), week van de mediawijsheid, een community voor de medewerkers van Zwolle oprichten, weblogberichten schrijven, reacties op krantenberichten in dagbladen schrijven, een half jaar naar het buitenland, netwerken met mensen op het  vakgebied en ga zo nog maar even door.

Toen ik met de opleiding IDM (waarvan jullie onderhand wel weten dat ik die doe en waar deze voor staat) begon, hebben we een ondernemerstest gedaan voor het vak ‘Ondernemen’. Toen was mijn ondernemingszin niet daverend hoog, maar ik weet zeker dat als ik de test nu nog een keer zou doen, deze score een topscore zou worden.

Het enige dat ik nodig heb is geduld om de ideeen goed uit te werken en een uitlaatklep om naar de buitenwereld uit te schreeuwen wat ik allemaal wel niet wil gaan doen komend jaar. Gelukkig heb ik het laatste al gevonden, nou het eerste nog…

Opeens heb je het…

“Om als eindredacteur te kunnen werken, heb je schrijfervaring nodig”, aldus Sandra Spool, redacteur van UT nieuws. Ik denk dat zij hier gelijk in heeft; om mensen te kunnen aansturen, moet je weten waar je over praat.

Op dit moment zit ik een beetje in een strijd met mijzelf: op mijn stage aan Universiteit Twente heb ik gemerkt dat ik het schrijven van rapporten leuk vind en het gaat mij goed af. Ook ben ik taalgevoelig, zie veel spelfouten en ‘d’ en ‘t’ fouten. Dat is leuk, maarja wat doe je hiermee? Na hierover nagedacht te hebben en hierover te hebben gepraat, kwam ik tot de conclusie dat een functie als eindredacteur wel bij mij kan passen: het bekijken en nalezen van teksten van redacteuren en de informatiestromen in het uitgeefproces stroomlijnen.
Hiervoor kan ik bijvoorbeeld volgend jaar een minor (half jaar verdieping in de kant die ik op wil) doen die mij deze kant op leidt.

Wat ik nu ga doen om ervaring op te doen met schrijven, is mijzelf streng toe spreken en denken aan mijn toekomst! Dit betekent schrijfervaring opdoen door deze blog  weer goed bij te gaan houden en mijn lezers inzicht geven in mijn ontwikkelingen.

Output voor verschillende kanalen in één keer schrijven!

Zwoegen, Zweten en Ploeteren! Daar was ik vorige week vrijdag mee bezig. Voor de opleiding had ik een deadline voor het vak “Technologie”. Alle studenten moesten twee artikelen uit een tijdschrift kiezen en deze (met behulp van de programma’s XML Spy en Dreamweaver) digitaal namaken, zodat het artikel in een browser getoond kon worden.

Hieronder het recept om het artikel in een browser te kunnen laten zien:
Men neme voor deze opdracht een XML (Extensible Markup Language). In dit recept wordt de lezer niet verveeld met een lange uitleg over hoe XML geschreven wordt. Wel belangrijk om te weten is dat XML een manier is om output te formatteren. Het is gemaakt om informatie op te slaan en uit te wisselen.
Als deze af is, maakt men een HTML(HyperText Markup Language) bestand, bijvoorbeeld in het programma Dreamweaver, waarmee men in HTML een website kan bouwen. 
In een XSL( EXtensible Stylesheet Language) kan dan worden weergegeven hoe het document er daadwerkelijk uit komt te zien. Er wordt hier getoond waar de inhoud van het XML document geplaatst wordt.
Doordat de inhoud (XML) en de vormgeving (XSL) apart van elkaar worden gemaakt, kan de inhoud op diverse manieren gepresenteerd worden en kunnen stukken data worden hergebruikt.
Dan heeft men nog een DTD (Document Type Definition), waarmee men de structuur van het document door middel van elementen en attributen kan weergeven.
En als slagroom op de taart, maakt men een CSS (Cascading Style Sheets), waarmee de opmaak van een tekst wordt bepaald. Het doel van een CSS is om de opmaakkenmerken van webpagina’s onafhankelijk te maken van de onderliggende HTML of XML documenten.
Men doet deze documenten in een ZIP- file bij elkaar en voilà, de opdracht voor deze periode voor Technologie is af.

 Al met al vond ik dit een lastige opdracht! Mijn docent vertelde mij dat het op deze manier in uitgeverijen ook zo gaat: Van tevoren zijn dit soort documenten gemaakt, die voor verschillende artikelen gebruikt kunnen worden. Ik ben benieuwd hoe dat straks zal gaan als ik zelf in een uitgeverij zou werken…

E-books/ E-readers: Hot or Not?

Het traditionele boek of het e-book? Dat is voor veel mensen op dit moment een grote kwestie. Het e-book staat op het punt van wel/ niet doorbreken en iedereen zit in spanning!
Voor mijn opleiding HIDS/IDM heb ik met twee medestudentes twee onderzoeken gedaan naar e-readers en e-books: een onderzoek voor de Overijsselse Bibliothekendienst en een voor de opleiding HIDS zelf. Bij beiden was de vraag: Moeten we iets met e-books en e-readers, of niet? 

Na ons hierin verdiept te hebben, komen wij tot de conclusie dat e-readers  nog niet voldoen aan wat mensen willen. Studenten zien bijvoorbeeld graag internet, entertainment, touchscreen en kleurenschermen, wat op geen van de e-readers op dit moment te vinden is. Daarnaast zijn e-readers al jaren in ontwikkeling en zien we nu de i-pad opeens langs zij komen. Ik denk dat e-readers achter de feiten aan gaan lopen en dat ze worden ingehaald door bijvoorbeeld een i-pad
Als we kijken naar e-books, komen we tot de conclusie dat we geen e-reader nodig hebben om deze te lezen. Ze kunnen ook bijvoorbeeld op de laptop worden gelezen. Daarentegen hebben e-books wel weer het probleem van auteursrechten.

Ik heb zelf nog geen e-reader aangeschaft. Dit omdat ik op dit moment het nut nog niet inzie van de e-reader. Het lijkt mij wel handig om e-books straks op je laptop te kunnen downloaden, zodat je geen stapel studieboeken hoeft mee te nemen naar school.
Zijn e-books en/ of e-readers (zoals ze op dit moment in de markt zijn) iets voor u?

Jij speelt, Jij leert

Wauw: wat een mooie ervaring was dat! Het Ugame Ulearn Symposium in Delft, op donderdag 1 april 2010. Het evenement wordt georganiseerd door TU Delft Library en DOK, The Library Concept Center. Het thema dit jaar was “User Experience”, dat alles heeft te maken met de ervaring die gebruikers hebben met het bedrijf, website, product en dienstverlening. Hierbij spelen internet en websites een steeds belangrijkere rol, maar ook sociale media als Facebook, Hyves of Twitter.

Drie fascinerende sprekers waren speciaal uit Amerika overgekomen om hun verhaal aan Nederlandse bibliotheekmedewerkers te vertellen. David Lee King die vertelde dat bibliotheken in Amerika veel sociale media als Facebook, Flickr en Twitter gebruiken, om dichter bij de klant te komen en de interactie aan te gaan. Michael Edson die het had over de verschillen die er zijn tussen jonge medewerkers die op digitaal gebied hun weg makkelijk vinden en de oudere medewerkers die het bedrijf draaiende willen houden. En dan was er nog Michael Stephens, die liet zien hoe bibliotheken nog een verandering hebben te maken, maar dat het nooit te laat is om te veranderen.
Degene die mij het meest inspireerde en voor mij de meest bevlogen spreker was van deze dag, was Gary Vaynerchuk. Hij was niet in Nederland, maar wel via een skype verbinding aanwezig. Hij vertelde dat bibliothecarissen hun passie moeten laten zien en zichzelf niet zo moeten blijven verdedigen, maar juist naar de toekomst moeten kijken.

Voor mij was Ugame Ulearn een leerzame dag waarop ik verschillende mensen uit het vakgebied heb gezien en heb horen spreken, die mij hebben inspiratie hebben gegeven.  
Hoe heeft u Ugame Ulearn ervaren?